Najpiękniejsze szlaki w Tatrach Wysokich

 Tatry Wysokie - najwyższa część Tatr o charakterze alpejskim, rozciągająca się pomiędzy Tatrami Zachodnimi od strony zachodniej oraz Tatrami Bielskimi od strony północno-wschodniej. W linii prostej odległość między granicznymi przełęczami wynosi ok. 16,5 km, zaś ściśle wzdłuż grani głównej ok. 26 km. Tatry Wysokie zajmują obszar około 340 km² (czyli nieco mniej niż Tatry Zachodnie), z czego większość (260 km²) znajduje się na Słowacji.
Tatry Wysokie odgraniczone są dość wyraźnie od pozostałych części Tatr. Od Tatr Zachodnich oddziela je po stronie polskiej Dolina Suchej Wody Gąsienicowej, po stronie słowackiej Dolina Cicha Liptowska (choć niekiedy masyw Liptowskich Kop wydziela się do Tatr Zachodnich – wtedy słowacka część granicy między pasmami przebiega dnem Doliny Koprowej). Granicę na grani głównej Tatr stanowi szeroka przełęcz Liliowe. Od Tatr Bielskich Tatry Wysokie są oddzielone dnem dolin (od północnego zachodu do południowego wschodu): Jaworowej, Zadnich Koperszadów, Przednich Koperszadów i Kieżmarskiej. Najwyższym punktem tej granicy jest Przełęcz pod Kopą w grani głównej.

 Kościelec

Ko­ście­lec to może nie naj­wyż­sza, ale na pewno jedna z naj­pięk­niej­szych gór w naj­bliż­szym oto­cze­niu Za­ko­pa­ne­go. Wzno­si się ni­czym ogrom­na pi­ra­mi­da, roz­ci­na­jąc Do­li­nę Gą­sie­ni­co­wą na dwie czę­ści. Wy­ciecz­kę na jego szczyt można po­łą­czyć ze zwie­dza­niem więk­szo­ści z kil­ku­na­stu znaj­du­ją­cych się tu sta­wów – jest to trasa nie­zbyt trud­na, a przy tym bar­dzo wi­do­ko­wa i po­zwa­la­ją­ca za­znać tru­dów skal­nej wspi­nacz­ki. Wej­ście od schro­ni­ska na Hali Gą­sie­ni­co­wej nie po­win­no zająć wię­cej niż 2.30 godz. 

Dolina Pięciu Stawów

Jedna z naj­pięk­niej­szych tras pro­wa­dzi z Pa­le­ni­cy Biał­czań­skiej do Do­li­ny Pię­ciu Sta­wów Pol­skich, a stąd przez Szpi­gla­so­wą Prze­łęcz do Mor­skie­go Oka. Zo­ba­czy­my przy niej naj­wyż­szy pol­ski wo­do­spad, naj­pięk­niej­sze schro­ni­sko, a także dwa naj­więk­sze i z pew­no­ścią naj­pięk­niej­sze ta­trzań­skie stawy. Przez więk­szość trasy będą to­wa­rzy­szyć nam wspa­nia­łe wi­do­ki, za­rów­no dzi­kich po­szar­pa­nych szczy­tów, jak i ma­low­ni­czych, gór­skich "po­je­zie­rzy". Ca­ło­dnio­wa, pięk­na wę­drów­ka jest ra­czej łatwa, a zaj­mu­je ok. 5 godz. 

Koprowy Wierch 

Rów­nież od Po­pradz­kie­go Stawu można dojść na mniej znany wierz­cho­łek Ko­pro­we­go Wier­chu (2363 m n.p.m.). Pro­wa­dzi tam nie­bie­ski, a na ostat­nim od­cin­ku czer­wo­ny szlak tu­ry­stycz­ny. Szczyt znany jest z jed­nej z naj­pięk­niej­szych pa­no­ram (na zdję­ciu) w ca­łych Ta­trach, a jej ozdo­bą są wi­docz­ne z niego duże stawy w Do­li­nach – Hiń­czo­wej i Ciem­no­smre­czyn­skiej. Wej­ście na szczyt zaj­mu­je około 3.15 godz.